Tijdens de FCE-jubileumavond, gericht op het delen van ervaringen, vertelde Lou Mataly op 30-jarige leeftijd over haar reis als basketbalspeler op hoog niveau, een reis vol valkuilen en wendingen.
Afkomstig uit een familie van basketbalspelers, had Lou op 1-jarige leeftijd een hekel aan haar eerste training: “Tot mijn 5e koos ik liever voor atletiek en daarna koos ik voor basketbal”. Op 10-jarige leeftijd was de uit Toulouse afkomstige een van de 14 beste spelers van haar leeftijd in Frankrijk en het buitenland: “Ik werd geselecteerd om deel uit te maken van het Franse team onder de 30 jaar en ik sloot me aan bij INSEP (centrale Parijse training voor grote basketbalatleten, noot van de redactie) . Aan het einde van haar tweede jaar, waar de criteria om te blijven bijzonder streng zijn, werd Lou uitgesloten van de cursus: “Maar ik werd gevraagd om deel te nemen aan de eerste editie van de Jeugd Olympische Spelen in Singapore in 15”. De ervaring was ongelooflijk voor de jonge professionele atleet, ze ontdekte een andere wereld van basketbal. Eenmaal terug in Toulouse, met een baccalaureaat in sportstudies op zak, vloog Lou Mataly, 19 jaar oud en zonder een woord Engels te spreken, naar de Verenigde Staten, naar Pittsburg, met een studiebeurs die voor 100% door de universiteit werd gedekt: “Ik erin geslaagd zich aan te passen ondanks de taalbarrière, de Amerikaanse gemoedstoestand dwingt je jezelf te overtreffen, er is een andere dynamiek, buiten de Franse dimensie”. In het 4e jaar (Senior Year) moest Lou haar basketbalcarrière stopzetten vanwege een breuk van de kruisbanden in haar knie, een veel voorkomende blessure bij topsporters: “Ik heb 8 maanden gerehabiliteerd en een jaar later Nogmaals, dezelfde blessure, de pijn na de operatie, het revalidatieproces met de coach gedurende zes maanden in Frankrijk, de terugkeer naar het racen, je moet je plek weer opbouwen. Lou, perfect tweetalig, behaalde haar bachelordiploma en keerde terug naar Toulouse om semi-prof te spelen en haar diploma als docent studie te behalen, wat ze niet slaagde. Eind augustus 6 arriveerde de basketbalspeler in Saint-Martin en nam opnieuw deel aan de schoollerarenwedstrijd, die ze met vlag en wimpel doorstond: “Ik geef les op Sandy Ground en dankzij Charles-Henry Palvair coach ik de U2020 en U13 in basketbal en ik maak deel uit van de staf van het Centre of Excellence and Education through Sport (CEES).” Zijn basketbalselectie U11 won ook het GuyMarGua-toernooi in Martinique, tot grote vreugde van Lou Mataly die zijn toespraak afsloot met deze boodschap die resoneert met zijn eigen reis: “Elke mislukking opent een nieuwe deur”. _Vx
2,486 totaal bekeken
Geen reacties