Dames en heren die ons regeren,

Ons collectief informeert u over een situatie die nu onhoudbaar is geworden. Zoals iedereen zijn we opgesloten. Zoals iedereen zijn we ons bewust van de risico's, zoals iedereen maken we ons zorgen over de toekomst.

Voor velen van ons is er echter al weken een extra beperking toegevoegd: de sluiting van de grens. We zijn veel ondernemers, jobcreators, werknemers, ambachtslieden die in het Nederlandse deel wonen maar hun professionele activiteit hebben in het Franse deel. Onze bedrijven betalen al hun belastingen daar, aan de Franse staat of aan de Gemeenschap en nemen enorm deel aan het budget van deze laatste via de TGCA, licentie en andere lokale belastingen, wat sommige besluitvormers op hoge plaatsen die begeleiden ons lot en de aanstootgevende en ongepaste reacties die zouden zijn vrijgegeven.

Als de leden van ons collectief in het Nederlandse deel wonen, is dat door keuze of door noodzaak (zoals bijvoorbeeld een van de gevolgen van Irma). De specificiteit van ons eiland stelt ons in staat dit te doen en dit is niet verboden. Er is ook wederkerigheid, een groot aantal mensen woont in het Franse deel en gaat elke dag naar Sint-Maarten om te werken (en 's avonds terug te keren naar de Franse kant). Het is Sint Maarten, het speelt al sinds 1648 en daar kan niemand iets aan veranderen. Dit maakt Sint-Maarten uniek over de hele wereld en onderscheidt het in zijn zeer competitieve Caribische omgeving.

ALLES moet worden uitgevoerd zodat het door onze premier Edouard Philippe gevraagde economische herstel onder de beste voorwaarden kan plaatsvinden, het is ieders plicht.

We zijn gezond, we volgen en zullen de aanbevelingen van onze regering volgen, zoals ‘maskers voor iedereen’ en andere richtlijnen, en zijn klaar om getest te worden als er tests beschikbaar zijn.

We zijn een integraal onderdeel van de drijvende krachten van de economie van Saint-Martin, en we hebben de plicht om onze activiteiten vanaf 11 mei te hervatten zonder te worden gestraft door de discrepantie van deconfinement tussen de twee delen van ons eiland. Waarom heeft een Niçois het recht om zonder problemen elke dag in San-Remo naar zijn werk te gaan en in Saint-Martin is dat onmogelijk?

Parijs is voorstander van een snelle heropening van de intra-Europese grenzen, dus het moet mogelijk zijn om met ons, in zo'n klein gebied, oplossingen te vinden voor de arbeiders die we zijn.

Tot op heden hebben we GEEN indicatie van de lopende acties! Alleen systematische weigeringen van de prefectuur bereiken ons zodra er een verzoek tot "doorgang" wordt gedaan!

We moeten af ​​en toe naar onze bedrijven gaan om deel te nemen aan de herstart van Saint-Martin, die al genoeg geleden heeft sinds september 2017. We willen vertegenwoordigers van de Franse regering in Saint-Martin ontvangen, duidelijke antwoorden en snelle oplossingen en de minst beperkende mogelijkheid om het werk geleidelijk te hervatten, altijd met inachtneming van de veiligheids- en afstandsinstructies.

Het wachten is marteling! Het hopeloze wachten, het ergste van alles!

We blijven hoopvol omdat de rede uiteindelijk de overhand krijgt, en zoals het gezegde luidt: ‘Noodzaak maakt wet’.

Het collectief

 10,947 totaal bekeken

+ 22

-13