Afgelopen woensdag had het collectief iedereen die gevoelig is voor de zaak uitgenodigd om elkaar te ontmoeten op de Agrément-rotonde voor een nieuw evenement.
Ongeveer honderd mensen verzamelden zich vanaf 6 uur op de rotonde van Agrément om hun vrees voor de toekomst van het onderwijs in Saint-Martin uit te leggen en te tonen. Als we aankomen, is het al na 45 uur. De groep komt samen aan een kant van de rotonde, de auto's rijden rustig rond. De territoriale politie en de gendarmes zijn in staat om het ongeval te vermijden, maar niet echt te blokkeren. Lynn, de inmiddels erkende woordvoerder van het collectief, zet met de hulp van vertegenwoordigers van de verschillende etablissementen de lange lijst van de problemen op een rij, maar we erkennen ook de vorderingen. Er is gewerkt, andere zijn versneld. In de menigte die die dag aanwezig was, droegen studenten tassen op hun hoofd. Papieren tassen met droevige smileys en slogans op de rug. Het idee is nogal grappig. Iedereen is in het zwart, we blijven in het thema van de rouw. En dan, plotseling, wordt het bevel gegeven om de rotonde rond te rijden! Iedereen begint in beide richtingen te draaien en valt de verkeersruimte binnen. De rotonde Agrément wordt bezet door volwassenen en kinderen in het zwart, vergezeld van ongelukkige of droevige smileys. De afbeelding is leuk en het idee relevant. Sommige automobilisten mopperen maar het doel is bereikt, we kunnen de beweging niet missen. Tussen elke ronde zetten we de problemen op een rij… Rond 7 uur begint de processie aan haar tocht naar de prefectuur waar een delegatie wordt verwelkomd door de prefect, vergezeld van een vertegenwoordiger van de Collectiviteit en een vertegenwoordiger van het Rectoraat. Tijdens het lange wachten van degenen die buiten bleven, bespreken we gewillig alle onderwerpen die maar één onderwerp bezighouden. "We verzetten ons", zegt een leraar die ook een ouder is. En de andere aanwezige ouders en leerkrachten keuren goed. Verzetten we ons? Waar verzetten we ons tegen?
Zouden we een virulent haar worden? In feite verzetten ze zich tegen het toelaten van hun kinderen in het openbaar ... Ze zijn talrijk om verleid te worden door de particuliere instellingen, maar ze weigeren op te geven. Ze weten dat als degenen die het schip kunnen verlaten, degenen die zullen blijven, werkelijk alleen zullen zijn ... Maar we kunnen ons verheugen over de beslissingen die zijn genomen, aangezien het erop lijkt dat vanaf half oktober commissies bijeen zullen komen in elke vestiging om reageren op de problemen die door de wederopbouw worden opgeworpen als en wanneer. Deze commissies zullen bestaan uit het hoofd van de school, een vertegenwoordiger van het rectoraat, een vertegenwoordiger van de prefectuur, een vertegenwoordiger van de Collectiviteit, een ouder van een student, een leraar, een student. . En dan, enkele prioriteiten, vraagt het collectief dat er snel een oplossing komt voor de kantine van de Elie Gibbs-school, het CDI van het schoolcomplex en de herintrede van peuters bij Simeone Trott. En we zijn het comfort van de studenten niet vergeten. Het luidruchtigste werk moet buiten schooltijd worden gedaan. Enige minpunt van de dag is de ontmoeting met de heer Fourar, de rector van de Academie die volgens het Collectief de vraag met veel lichtheid behandelt. Wordt vervolgd, aangezien het Collectief zijn reactie voorbereidt ..._NB
6,774 totaal bekeken
Geen reacties