Alberta Moreau is een toonbeeld van moed en vastberadenheid. Ze moest worstelen om te slagen in haar studie en is van plan om na haar afstuderen terug te keren naar het eiland om haar vaardigheden op het gebied van buitenlands recht te gebruiken. Momenteel loopt ze stage bij Trait d'Union.
Voor zover ze zich kan herinneren, heeft Alberta Moreau altijd al willen werken op het gebied van justitie. Geboren in Dominica met een Dominicaanse moeder en een Haïtiaanse vader, groeide ze op ver van haar ouders, vestigde zich in Saint-Martin. Op 13-jarige leeftijd besloot ze zich bij Agrément aan te sluiten, om Frans te leren en te genieten van kwaliteitsonderwijs. Ze vervolgde haar opleiding aan het Soualiga-college en vervolgens aan de algemene middelbare school van de Noordelijke Eilanden waar ze haar baccalaureaat behaalde.
Trouw aan haar kinderdromen, schreef ze zich in voor een rechtenstudie in Parijs. Hoewel ze een beursstudent is, ontvangt ze geen andere financiële steun en moet ze een baan vinden om haar studie te financieren. Ze wordt onderwijsassistent en werkt naast haar hbo-cursussen 35 uur per week. Dan begint een hectisch tempo, bestaande uit slapeloze nachten en weekenden in de bibliotheek.
“Ik heb nog nooit een eenvoudige opleiding gehad, maar ik heb helemaal nergens spijt van. Omdat ik mijn brood moest verdienen, heb ik de wereld van het werk leren kennen ”, meent Alberta, die nu 30 jaar oud is en moeder van twee kinderen, in haar laatste jaar van een master in fundamentele rechten en vrijheden in gemeenschappen en bedrijven, aan de Sorbonne Paris Nord University.
Tijdens haar studie keert ze regelmatig terug naar Saint-Martin en werkt ze als vrijwilliger bij Semsamar, wat haar een studiebeurs toekent voor haar laatste jaar. Zij die een opleiding ondernemingsrecht was begonnen, besluit uiteindelijk "dichter bij de meer menselijke kant van het recht te komen", in de overtuiging dat "geld niet alles is".
De klik deed zich voor toen de grens tussen de twee delen van Saint-Martin werd gesloten na de coronavirus-epidemie in maart 2020.
“Toen ik zag dat kinderen met de Franse nationaliteit die aan Nederlandse zijde woonden, aan Franse zijde niet naar school konden, besloot ik de rechten van buitenlanders na te jagen. Ik sprak ook over deze aflevering in mijn begeleidende brief ”. Zij, die tijdens haar puberteit in Saint-Martin leed aan een vorm van racisme vanwege haar status als buitenlander, werd zich tijdens haar vrijwillige acties bewust van het leed van veel buitenlanders op het eiland die moeite hebben om hun situatie te regulariseren. Vinden dat ze herhaalt tijdens een stage bij de Trait d'Union-vereniging tot eind mei. Zijn doel ? Creëer een lokale structuur om de rechten van buitenlanders te verdedigen.
Meer details op www.soualigapost.com
6,755 totaal bekeken
Geen reacties