We horen allemaal over permacultuur, maar weten we echt wat het is?
Het woord permacultuur is een samentrekking van landbouw en permanent, deze beweging werd in de jaren 70 uitgevonden door de Australiërs Mollison en Holgrem, voorlopers van de opkomst van ecologisch bewustzijn, hun observatie was simpel: "industriële landbouw bedreigt de biodiversiteit en bodemvruchtbaarheid, is het daarom noodzakelijk om stabiele en veerkrachtige landbouwsystemen te creëren en te ontwikkelen ”
We kunnen permacultuur dus definiëren als een manier van landbouw met weinig energiebronnen en menselijke tussenkomst, terwijl we de wilde natuur zoveel mogelijk ruimte laten.
Maar voordat permacultuur een techniek van ecologische landbouw of tuinieren is, is het vooral een levensfilosofie waarin dieren, insecten, mensen, planten en micro-organismen in harmonie leven in een gezonde en zelfvoorzienende omgeving.
Permacultuur heeft als doel om van onze leefomgeving een harmonieus, productief, autonoom, natuurlijk geregenereerd ecosysteem te maken, met respect voor de natuur en al haar bewoners. Het doel van permacultuur is om zorg te dragen voor de natuur, mensen en eerlijk te delen.
Permacultuur is dus niet alleen een landbouwtechniek. De reikwijdte is breder. Het bestaat uit het ontwerpen van duurzame en veerkrachtige woonruimtes. Het bevat daarom alle goede praktijken in de biologische landbouw, maar ook hernieuwbare energie en groen bouwen.
Door zich aan te sluiten bij de principes van duurzame ontwikkeling, bepleit permacultuur de cultuur van duurzaamheid en vereist dat mensen minder afhankelijk worden van industriële productie- en distributiesystemen.
We kunnen niet over permacultuur praten zonder te denken aan de meest fervente supporter, Pierre Rabhi, ecoloog, essayist, boer en in het bijzonder de oprichter van de Colibris Movement, een vereniging die in 2007 is opgericht.
De missie van de vereniging is "burgers die betrokken zijn bij een individueel en collectief transitieproces te inspireren, verbinden en ondersteunen". Het voert een aantal activiteiten uit die gericht zijn op het bevorderen van ecologische landbouwpraktijken, participatieve huisvesting, alternatief onderwijs, participatief bestuur en verantwoord consumeren.
Pierre Rabhi schreef in 2010 het internationale handvest voor de aarde en het humanisme. Het belicht voorstellen voor een maatschappijmodel waarin “tijd niet langer rijmt op geld, waar stilte prachtig is, waar je moet leven om voor het leven te zorgen. "
Concluderend is permacultuur gebaseerd op principes zo oud als de wereld: zorgvuldige observatie van de natuur, die perfect is zoals ze is en zichzelf perfect kan beheersen zonder de hand van de mens.
“We zullen moeten reageren op onze ware roeping, namelijk niet produceren en consumeren tot het einde van ons leven, maar het leven in al zijn vormen liefhebben, bewonderen en ervoor zorgen. »Pierre Rabhi
Meer info: www.colibris-lemouvement.org/
7,858 totaal bekeken
Geen reacties