De 25 Guyanese brandweerlieden, die op 7 september vertrokken om hun collega's in Sint Maarten en Guadeloupe een handje te helpen, na de passage van de cyclonen Irma en Maria, keerden zaterdag terug. Moe, maar tevreden met het geleverde werk, zeggen ze dat ze volwassen uit deze missie zijn gekomen.
Ze keerden zaterdagmiddag per vlucht terug van de Antillen. Oorspronkelijk zouden deze 25 mannen en vrouwen slechts twee weken in Sint Maarten blijven, maar orkaan Maria besloot anders.
Ze vertrekken op 7 september en moeten gedurende twee weken hun steun geven aan de confraters van Sint-Maarten, wiens kazerne werd geteisterd door cycloon Irma. Maar tien dagen na de passage van de grootste orkaan die ooit in de Atlantische Oceaan bekend was, bedreigde een tweede klasse 5-orkaan de Antillen. En deze 25 brandweerlieden verlengen hun missie met een week.
Zonder water of elektriciteit
Acht vertrekken naar Saintes, de anderen blijven in Saint Martin om de activiteiten op het gebied van opruimen en distributie van voedsel voort te zetten.
'We moesten veel aanpassen', legt commandant Chantal Grand Bois uit. 'We zijn verschillende keren van site veranderd. Toen we bij Sint Maarten aankwamen, hadden we een dak, maar geen water of elektriciteit. Ondanks de moeilijke omstandigheden vervullen deze ervaren mannen en vrouwen - en getraind in crisissituaties - verschillende taken. “We waren vooral werkzaam in de distributie van voedsel en water. Maar we hebben ook deelgenomen aan de stabilisatie van de structuur en aan het vrijmaken van rijstroken ”. Zeer drukke dagen, fysiek zwaar, maar ook psychologisch.
"Het is een nobel beroep dat we doen"
Deze brandweerlieden arriveerden glimlachend op de luchthaven Félix Eboué. "Ik heb deze ervaring beleefd met veel nederigheid, maar ook met veel plezier", kondigt Hervé Simonard aan. 'Het is een nobel beroep dat we doen om anderen te helpen. Als we aankomen, zien we alleen beelden van verlatenheid. Onze plicht is om te helpen, maar ook om een kleine glimlach te brengen, met onze aanwezigheid ”.
Voor hem is Guyana een buitengewoon land, omdat het gespaard blijft van deze klimatologische verschijnselen. "We zijn in ons kleine paradijs, waar we niet het idee hebben van een orkaan".
Deze missie blijft voor iedereen een zeer sterk moment in hun carrière. Gladys Dufail is verpleegster bij de brandweer.
'We hebben allemaal afgesproken om te vertrekken, maar er waren ontroerende momenten. Ik ging naar mensen, slachtoffers van rampen. Onder hen bevond zich een verlamd meisje. Toen ik aankwam, omhelsde haar moeder me om je te bedanken voor je aanwezigheid. Het was heel ontroerend ... dat zal het verhaal zijn dat ik zal bewaren. '
Onder het uniform van brandweerlieden zijn er mannen en vrouwen, die getekend zullen blijven door de nood en het geweld van de elementen. "We werden geconfronteerd met de meeste totale nood", besluit Chantal Grand Bois.
8,359 totaal bekeken
Geen reacties