«
Ik ontdekte Sint Maarten dankzij mijn toenmalige baan, ik was stewardess. Ik werkte voornamelijk op lijnen die het Caribisch gebied bedienen. Na verschillende korte verblijven hier, had ik het gevoel het eiland Saint Martin te kennen zonder het echt te weten. En elke keer dat ik wegging, ging ik gefrustreerd weg, want zelfs als we soms meerdere dagen bleven, leek het nooit genoeg om te proberen te begrijpen wat mijn gehechtheid aan dit gebied betekende. Op een dag kwamen we terug met een lange reis en ik besloot te blijven. Deze keuze was een keerpunt in mijn leven wat nu totaal anders is, in plaats van non-stop te werken, is mijn leven gericht op het wezenlijke, het is dat Sint Maarten mij heeft gebracht, een herverbinding met mezelf. . "
Nicole
"Het is nogal banaal als een verhaal... en tegelijkertijd niet zo veel!" Ik kwam op vakantie met mijn vriendin maar Sint Maarten was niet mijn eerste bestemming, zij was het die op het laatste moment koos zonder het mij te vertellen.
Plotseling was ik niet erg blij om eerlijk te zijn, maar beetje bij beetje werd ik gegrepen door de magie van het eiland. En dan heb ik het niet per se over de prachtige stranden of de exotische kant van het eiland in het algemeen, er is nog iets dat niet kan worden verklaard. Ik besefte het niet meteen, maar het was sterk. Zozeer zelfs dat ik besloot te blijven... aan de andere kant ging mijn vriendin weg en kwam nooit meer terug! "
Martin
“Eerst op vakantie, met een cruiseschip. Mijn zoon was verliefd geworden op het eiland, hij was toen nog klein, maar ik herinner me dat hij me vertelde "het is net als thuis", ik realiseerde me niet hoeveel hij hadjouw redenen! Toen ik wegging, beloofde ik hem dat we terug zouden komen. Dat heb ik mezelf ook beloofd. We zouden in 2017 terugkomen en ik was van plan me hier echt te vestigen, de tijd te nemen, zonder stappen over te slaan, maar daar was Irma. Ik hielp zoveel als ik kon op afstand door donaties te doen. Het leven heeft zijn dagelijkse routine hervat en de tijd is gevlogen. Mijn zoon sprak me altijd over Sint Maarten ter herinnering, dus in een opwelling deden we het, net voor de Covid-crisis. We wonen hier en het is niet "zoals thuis", het is thuis. Je moest gewoon de timing van het leven laten beslissen wanneer. "
Monica
“Ik was 8 jaar oud toen mijn ouders en ik in Sint Maarten aankwamen. Normaal hoefden we maar een paar dagen te blijven en dan naar Guadeloupe te gaan maar mijn moeder vond meteen werk en mijn vader ontdekte dat hij hier neven en nichten had, het was een echte verrassing.
Ik heb mijn neven en nichten ontmoet die nu als broers en zussen zijn. We hebben nooit gesproken over een vertrek in Guadeloupe en ik ben erg blij. We hebben het er onderling wel eens over, mijn moeder is ervan overtuigd dat het voor ons een teken van God was om hier te blijven. Mijn vader gelooft het niet, maar als je hem vraagt of hij weg wil, slaat hij met zijn vuist op tafel en roept "nooit!" ".
Ezzy
8,549 totaal bekeken
Geen reacties