Sinds het Verdrag van 1648 leeft, leven de Saint-Martinois in een binationale territorium met symbolische grenzen, sterk in het voorschrift van eenheid dat hen dierbaar is: één eiland - één volk - één bestemming!

Voor het eerst in 372 jaar zijn er fysieke grenzen ontstaan ​​tussen het noorden en het zuiden vanwege het Covid19-virus.

Grenscontrole vond voor het eerst plaats als onderdeel van een overeenkomst tussen de regering van Sint Maarten en de lokale vertegenwoordiging van de Staat, op het specifieke moment van de gezamenlijke opsluiting in april 2020. Daarna werd ze hervat. alleen door Frankrijk, in augustus, toen de epidemie weer begon en Sint-Maarten zich openstelde voor het Amerikaanse toerisme.

Het besluit van de staat om deze verkeersbeperkingen de hele maand september voort te zetten, op aanbevelingen van het regionale gezondheidsagentschap, veroorzaakt een ernstig misverstand bij de mensen van Saint-Martin, een misverstand dat ik volledig deel.

In feite hebben indicatoren de afgelopen anderhalve maand aangetoond dat grenscontroles het niet mogelijk hebben gemaakt om de circulatie van het virus te stoppen.

Het aanvankelijke argument, dat door velen wordt begrepen, bestaande uit het willen oprichten van een barrière om de Franse zijde tegen Covid-19 te beschermen, houdt vandaag niet meer stand.

Integendeel, deze controles hebben voor grote moeilijkheden gezorgd voor onze bedrijven en hebben geleid tot een sociale malaise waarmee in al zijn aspecten rekening moet worden gehouden.

Na meerdere oproepen en waarschuwingen aan de prefectuur, de ARS en de ministeries, was het verzoek van Saint-Martin niet succesvol.

Ik heb besloten om meedogenloos door te gaan met het dragen van de stem van Saint-Martin en om de positie van Saint-Martinois te steunen door de staat te smeken om het vrije verkeer van goederen en mensen tussen de twee delen van het eiland te herstellen. Het voortbestaan ​​van Saint-Martin staat op het spel.

Het besluit om deze controles te handhaven in plaats van de samenwerking tussen staten en het gezondheidsbeheer op het hele eiland te bevorderen, is een vergissing. Het respecteert de intrinsieke waarden van Saint-Martin en de manier van leven van Saint-Martinois niet. Het erkent evenmin het vermogen van de inwoners van Saint-Martin om de maat van deze pandemie te nemen en om passend gedrag en aanbevolen barrière-gebaren in de openbare ruimte te observeren.

De vandaag aangekondigde demonstratie had opnieuw kunnen worden vermeden. Als ons beroep was ingewilligd, zou ons eiland niet opnieuw geplaagd worden door onnodige spanningen. Ik hoop alleen dat het geen "PPRN bis repetita" zal zijn

De gezondheidssituatie blijft zorgwekkend en moet onze volledige verantwoordelijkheid vergen. Deze verantwoordelijkheid moet worden vastgesteld tussen de twee delen van het eiland en hun respectieve staten door middel van een echt plan voor gezondheidssamenwerking. Deze samenwerking is mogelijk als iedereen zijn steentje bijdraagt! Economisch overleven hangt ervan af. Ook sociale cohesie.

Als gekozen functionarissen blijven de terugkeer naar een gunstige gezondheidssituatie op het hele eiland en het handhaven van de sociale vrede onze topprioriteit.

We zullen daarom onze uiterste best doen om dit gezamenlijke gezondheidsactieplan over het hele grondgebied te promoten.

Ik vroeg de staat om diplomatieke interventie ter ondersteuning van deze gezondheidssamenwerking tussen onze gezondheidsinstanties.

Ik heb deze dag (gisteren) uitgewisseld met de minister van Overzeese Sébastien Lecornu, hij luisterde naar mijn verzoek. Ik wacht op zijn standpunt en zijn voorstellen.

In dezelfde geest zal ik donderdag 17 september de premier van Sint Maarten ontmoeten om haar dezelfde aanpak aan te bieden.

Ik ben ervan overtuigd dat we door dialoog en overleg gezamenlijk een gunstig resultaat zullen vinden voor deze nieuwe beproeving ”.

 9,510 totaal bekeken

0

0