De jonge kunstenaar uit Saint-Martin, Claudio Arnell, staat aan de oorsprong van een tentoonstelling waarvan de werken aan twee muren van de begraafplaats van Marigot hangen en wiens inauguratie plaatsvond op vrijdag 1 november. Een tentoonstelling die hij als een uitdaging beschouwt en die hem in staat zou moeten stellen een uitwisseling en contact met het grote publiek te hebben.
Voor Claudio Arnell komt deze straattentoonstelling op de muren van de begraafplaats uit een jeugdherinnering toen hij elke 1 november met zijn gezin kwam om bloemen op de graven en het licht te zetten een kaars.
'Het maakt deel uit van mij, van mijn jeugdcultuur', zegt Claudio. Laatstgenoemde wilde bij deze gelegenheid een tentoonstelling maken voor het grote publiek, "omdat ik nog in de studio zit, opgesloten in mijn atelier en mijn creativiteit". Deze tentoonstelling ziet de kunstenaar als een uitdaging die hij wil delen met de bevolking van de twee delen van het eiland. Tentoonstelling waarvoor iedereen is uitgenodigd "dat er een mengsel is dat in mijn fresco's te vinden is".
"Ik word aangemoedigd en geïnspireerd omdat het straatkunst is", en omdat hij buiten is, gelooft Claudio dat er "een zekere openheid is, dat deze werken een eigen leven leiden, dat ze staan voor uitdagingen, of die nu worden aangetast door het klimaat, door mensen, wat dan ook… ”. De jonge kunstenaar verzekert ons dat de tentoonstelling “een eerbetoon is aan de zielen van Saint-Martin. Een begrafenis is iets waar een jonge Antilliaan van jongs af aan mee leeft. Voor mij is een begrafenis als een bruiloft, een verjaardag, ik heb het gehad sinds ik heel jong was ”. De begraafplaats ligt in het centrum van Marigot en Claudio is van mening dat het na Irma erg donker was, dus hij wilde 'licht terugbrengen door de vector van kunst, door de aspecten van kleur, en om door bloemen- en natuuresthetiek ”.
Alle foto's die hij in deze werken gebruikte, zijn gemaakt na Irma, en het werk was om ze samen te stellen.
“Mijn fotografische techniek is het bewerken van een foto onder de blik en door de blik van een schilder. Er is de omlijsting, de compositie van de foto zelf, de verzadigde kleur. Vervolgens herhaal ik een dichtere compositie ”.
De kunstenaar nam de contrastas en de eerste vier werken, gelegen voor de ingang van de begraafplaats "zijn behoorlijk dynamisch, met dit aspect van mozaïek". Aan de muur tegenover de parkeerplaats "zijn het zachtere friezen, met een neutralere, verfijndere en meer eigentijdse uitstraling". De werken blijven minimaal een maand te zien, dan hangt alles af van de weersomstandigheden, maar ook van wat de voorbijgangers ermee doen ..._RM
8,098 totaal bekeken
Geen reacties