Milieu: Het natuurreservaat installeert kunstmatige onderwaterhabitats

0

Om een ​​vervangend toevluchtsoord voor zeedieren te bieden en tegelijkertijd te werken aan het herstel van natuurlijke habitats, lanceerde het Saint-Martin Nature Reserve in 2014 zijn BioHab 1-project, dat bestaat uit het creëren van kunstmatige habitats in de wateren onder haar beheer.

Ze zijn ook bedoeld om het voortbestaan ​​van de vroege stadia (post-larven) te bevorderen door extra toevlucht te bieden aan vissen, weekdieren, stekelhuidigen en schaaldieren die verband houden met koraalriffen. Het idee is ook om nieuwe duiklocaties voor te stellen om het aantal bezoekers van natuurlijke sites te verminderen en zo een beter herstel van hun populaties mogelijk te maken.

Negen modules, gemaakt van in verschillende vormen samengestelde betonblokken, werden zo ondergedompeld. Vernietigd door Gonzalo en vervolgens opnieuw geïnstalleerd, werden deze kunstmatige habitats volledig verzand door Irma. Het natuurreservaat werkt dus al zes maanden aan BioHab 2, die qua volumes maar ook qua diversiteit aan gebruikte materialen ambitieuzer is dan zijn voorganger. De Reserve dompelde in juni 2018 twee nieuwe kunstmatige onderwaterhabitats onder, en heeft er deze week nog maar twee geïnstalleerd. Elke site herbergt ongeveer veertig modules met verschillende vormen en biedt complexe structuren, caches van verschillende afmetingen en ruwe oppervlakken die kunnen worden gekoloniseerd.

Het grote nieuws is dat deze nieuwe kunstmatige habitats zijn gemaakt van gerecyclede materialen en, indien mogelijk, Irma-afval.

"BioHab2 wil daarom compatibele materialen selecteren tijdens reinigingswerkzaamheden en, in samenwerking met verschillende bijdragers (VerdeSXM, Tout à Louer ....), architecturale voorstellen ontwikkelen voor onder te dompelen modules", legt Julien Chalifour, hoofd van wetenschappelijk centrum in het reservaat.

Deze kunstmatige habitats zijn ook bestemd om de koraalstekken te ontvangen die drie jaar geleden in de kwekerij zijn gelegd. Dus, volgens Julien Chalifour, "zouden de oppervlakken van de modules geleidelijk door de levende kolonisatie moeten worden gekoloniseerd en uiteindelijk echte levende riffen moeten worden. Kunstmatige habitats zijn voorbestemd om het voortbestaan ​​van een groter aantal jonge vissen te bevorderen, om een ​​grotere populatie mogelijk te maken en dus een export van individuen uit het reservaat naar aangrenzende gebieden. Maar op de lange termijn kunnen ze natuurlijke riffen niet vervangen. "

(Meer details op www.soualigapost.com)

 6,935 totaal bekeken

over de auteur

Geen reacties

%d bloggers zoals deze pagina: