Op dinsdag 15 december 2020 nam de Bretonse, Guirec Soudée de start van een solo Atlantische oversteek en roeien. Een reis van 5 km of 000 zeemijlen van het eiland El Hierro op de Canarische Eilanden naar die van Saint-Barth. Zei je heilige uitdaging?
Twee jaar op de dag na zijn terugkeer van de hele wereld via de polen, vertrok Guirec Soudée aan boord van zijn oceaanroeier vanaf het eiland Del Hierro op de Canarische Eilanden voor een lange oversteek van de Atlantische Oceaan met de kracht van zijn armen. Ongeveer 5000 km af te leggen om Saint-Barth te bereiken!
De beproeving die hem te wachten staat, vereist een onfeilbaar uithoudingsvermogen en een stalen geest. Dit baart Guirec geen zorgen, hij wordt geanimeerd door de opwinding om zichzelf weer te vinden in het hart van de elementen, in het hart van de natuur, in het midden van de oceaan waar hij zich thuis voelt. Zich af te sluiten van de beschaving is voor hem een essentiële behoefte geworden en we kunnen zeggen dat hij zal worden gediend.
Klaar om te roeien!
De fysieke inspanning zal hem uitdagen met dagelijkse overtreffen en een mentale test van elk moment.
Op het programma: dagelijks 10 uur roeien om de Atlantische Oceaan van oost naar west over te steken voor een aankomst onder de zon van de Antillen, meer bepaald in Saint-Barthélemy. Waarom St. Barth? Het is op het zustereiland dat in 2014 Guirec en Monique (zijn duivin!) Van boord gaan van hun eerste transatlantische boot, hij zal daar een jaar werken om genoeg geld te sparen om zijn Yvinec-boot te repareren en naar de Noordpool.
Het is dan ook heel normaal dat hij vandaag besluit om van Saint-Barth zijn aankomsteiland te maken.
Deze overtocht wordt alleen en zonder enige hulp gedaan op een 8 meter lang oceaanroei-ontwerp gebouwd in 2008. Slechts 1,5 m2 woonoppervlak! Onzinkbaar, het is uitgerust met een ontziltingsinstallatie en zonnepanelen. De gemiddelde peddelsnelheid zal nauwelijks hoger zijn dan 3 knopen (5,5 km / u). Guirec moest zich beperken tot voedsel om het gewicht van zijn schip, dat aanvankelijk bijna een ton woog, te optimaliseren.
Leef met Guirec Soudée
“Al 26 dagen sinds ik de Canarische Eilanden heb verlaten, had ik volgens mijn berekeningen halverwege moeten zijn!
Na 7 dagen aan zee voor anker te hebben gelegen, het grootste deel van mijn tijd opgesloten in de boot, dreef ik duidelijk een beetje alle kanten op, inclusief ongeveer zestig km van mijn bestemming. Om mezelf op te vrolijken zei ik tegen mezelf dat het veel erger kon zijn, maar ik antwoordde meteen: "Ja eindelijk, het kan nog steeds veel beter!" Kortom, ik sprak mezelf constant tegen. Je maakt misschien een grapje, maar als je opgesloten bleef in een boot die niet groter was dan een bezemkast, midden op de oceaan, zou je na een tijdje heftige discussies met jezelf moeten voeren.
De frustratie van het zien van het aantal gecompliceerde peddeldagen dat ik de afgelopen dagen tegen de stroom in had gedaan, hielp het debat niet!
Het goede nieuws is dat ik sinds vrijdag eindelijk mijn roeispanen kan hervatten! De vreugde die me in zijn greep kreeg toen ik in mijn roeispaan stapte, is onbeschrijfelijk. Ik had de indruk mijn vrijheid te vinden, een echte verlossing! De wind met de wind is weer van kracht en dat is goed, nu ren ik troggen van 5 tot 7 meter naar beneden. Het is indrukwekkend, vooral in zo'n kleine boot, maar het houdt echt goed stand, geloof me. Meerdere keren dacht ik dat ik op bepaalde golven was omgeslagen, maar helemaal niet!
'S Nachts daarentegen is de zaak gevaarlijker, ik hoor de golven in alle richtingen komen, maar ik zie niets en kan de slag van de riem niet voorzien. Ik kies daarom voor veiligheid door binnen te blijven, terwijl ik de dag ervoor zorg.
Dus hier zijn vrienden, alles komt goed, ik ga nu rechtstreeks naar het Caribisch gebied! "
Bij de laatste check-ins heeft de avonturier al 1189 kilometer afgelegd. Hij heeft nog 4088 kilometer om het zustereiland Saint-Barth te bereiken. Moed Guirec! _AF
9,750 totaal bekeken
Geen reacties