Op zondag 15 juli 2018 was nog maar net het laatste fluitsignaal gegeven (een nieuwe datum die wordt gemarkeerd met een witte steen!) In Moskou zijn de scènes van gejubel vermenigvuldigd in Frankrijk, Saint-Martin ontsnapte niet niet aan die blauwwitte rode golf. Pure waanzin!
Of we het nu leuk vinden of niet, tijdens een WK begint bijna iedereen (!) Van voetbal te houden. Zoals wat een dergelijke wedstrijd een open deur is om mensen over straat te brengen om te zingen, dansen, licht roken terwijl ze op de auto's worden geklommen of achterin de vele pick-ups.
Kortom, er waren gisteren gedenkwaardige scènes op de vier hoeken van het eiland, van Marigot tot Concordia, Sandy-Ground, Agrément via Grand-Case, Cul-de-Sac, Quartier d'Orléans en Orient Bay. Het was een feestelijke dag met verschillende generaties verspreid over Saint-Martin om het te vieren zoals het hoort, de titel van "WERELDKAMPIOEN" gewonnen door de Blues!
Een nieuwe ster voor het leven ...
Ja, je droomt niet, het Franse team ging naar het einde van hun droom en won een totaal ongebreidelde finale tegen Kroatië (4-2). Twintig jaar na de titel van 1998 schrijven de jonge Blues van Didier Deschamps hun eigen glorieuze geschiedenis.
Ze gaven hun leven voor een ster, ze verdienden een ster voor het leven. Degene die de Blues sinds 1998 op het hart hebben gedragen, zal nooit meer eenzaam zijn. Hun trui heeft nu iets van een sterrenbeeld. Net als hun groep. Drieëntwintig sterren verlieten het Luzhniki-stadion in de collectieve roes waar hun oudsten al twintig jaar over spraken. Ze knikten naar herinneringen aan herinneringen die niet van hen waren. De nieuwe generatie heeft op haar beurt haar hoofdstuk in een lang verhaal in gouden inkt geschreven.
In heel Frankrijk en op het "Vriendelijke Eiland" beleefde de bevolking een historisch moment. Laat het feest beginnen ! _AF
6,748 totaal bekeken
Geen reacties