Het was net na middernacht op zondag 31 januari, toen de vrijwillige reddingswerkers van het reddingsstation Saint-Martin, die twee en een half uur eerder terugkeerden van hun eerste interventie (kapseisde boten op Sandy-Ground), werden teruggeroepen door de CROSS- AG voor een tweede interventie.
Dit keer is het een catamaran met een waterweg via de stopbus in zijn bakboordvlotter; de eigenaar waarschuwde zelf de CROSS-AG, die de SNSM van Saint-Martin inhuurde om met een motorpomp de boot te redden.
Vier teamleden komen daarom voor een tweede keer in een paar uur tijd bij elkaar op het station om hun uitrusting mee te nemen en aan boord te gaan van de Rescue Star met de mobiele motorpomp SNS 129. Deze heeft een grotere pompcapaciteit omdat deze ook een pomp heeft. de mobiele pomp; maar met een deining van 2 meter zou het te gevaarlijk zijn geweest om naast de zeilboot met moeilijkheden met de SNS 50 te komen; de Rescue Star semi-rigide is daarom de optie die de bemanning heeft gekozen. Vertrek om 129 uur en aankomst in het gebied, nabij de haven van Galisbay, 00 minuten later.
De zeilboot is een catamaran van 62 voet; de bakboordromp ligt ruim onder de waterlijn; de boot kantelt naar één kant en wordt constant geschud door de deining. De eigenaar, een doorgewinterde zeiler, heeft aan bakboord een twintigtal spatborden geïnstalleerd om de romp te helpen drijven. Met 50 cm water in de gehele bakboordromp is er sprake van een calamiteit. De Rescue Star kwam bij elkaar, op de een of andere manier met deze grote deining, en bracht twee bemanningsleden over aan boord van de catamaran met de motorpomp en de leidingen.
De eigenaar, alleen aan boord, zegt dat hij vroeg naar bed ging, rond 20 uur, en dat alles in orde was, waarna hij net voor middernacht werd gewekt door zijn batterijlaadalarm en waarschuwde dat ze te laag waren.
Toen hij uit bed kwam om te gaan kijken, bevond hij zich met zijn voeten in het water. Met zijn vloot van servicebatterijen aan bakboord en onder water, heeft het geen lichten meer, of VHF, of lenspompen om leeg te laten lopen, of elektrische geleiding om zijn ligplaats op te tillen; de enige oplossing voor hem was om hulp in te roepen door te bellen naar 196, het noodnummer van CROSS-AG.
Onmogelijk voor de Rescue Star om langer naast haar te blijven, met het risico haar klampen af te scheuren, laat ze daarom haar meertrossen los en blijft ze dicht bij de catamaran, klaar om in te grijpen in het geval van een plotselinge schipbreuk.
Gelukkig hebben de 2 bemanningsleden die aan boord zijn overgeplaatst snel de motoraangedreven pomp opgezet en daarna ruim 2 uur gepompt. Beetje bij beetje droogt de catamaran op; de bemanning en de booteigenaar voeren een geïmproviseerde reparatie uit om de waterweg via de pakkingbus te vertragen, en schatten dat dit slechts één emmer per uur of zo zou vullen. De eigenaar blijft de rest van de nacht aan boord om de emmer elk uur te monitoren en te legen.
Om 2:40 uur komt de Rescue Star weer bij elkaar om zijn 2 teamgenoten en hun uitrusting op te halen. De eigenaar, zeer dankbaar, wil de vrijwillige reddingswerkers van de SNSM Saint-Martin bedanken voor het redden van zijn boot en hij zal de volgende dag doen wat nodig is voor reparaties, zelfs als dat betekent dat hij zijn boot uit het water moet halen, als vereist.
8,118 totaal bekeken
Geen reacties