Hij werkt als piccolo in een hotel aan de Nederlandse kant op een contract voor bepaalde tijd tot en met 6 april 2020. Hij verneemt op 12 mei, bij brief van 25 maart en verstuurd door WhatsApp van zijn werkgever, dat zijn contract niet meer geldig is. wordt niet vernieuwd. Hij besluit een klacht in te dienen tegen zijn werkgever. De zaak werd op 25 november beoordeeld door de rechtbank van Sint Maarten.
Volgens de documenten in het dossier bleek het contract op 6 april te eindigen, maar na die datum bleef de laatste instructies ontvangen.
Begin april is de context bijzonder: het hotel is na opsluiting gesloten voor het publiek. Het management creëert een WhatsApp-groep om zijn instructies door te geven aan zijn medewerkers. Deze werknemer wordt in deze groep geïntegreerd en krijgt zo een rooster waarop zijn naam vermeld staat, met vermelding van zijn werktijden voor de periodes van 1 april tot 15 april en van 1 mei tot 15 mei.
De rechters zijn van mening dat niets de werkgever belette om vóór 6 april de brief van 25 maart te verzenden waarin het einde van het contract werd bepaald, althans hij rechtvaardigde zichzelf niet van het tegendeel. Ze ontdekten dat de werknemer loonstroken had ontvangen voor de gewerkte tijd na 6 april, ook al werden deze te laat afgegeven.
Voor de rechtbank werd het contract daarom met zes maanden verlengd. Hij stelt dat “de werkgever inderdaad heeft gefaald door hem niet meer in dienst te nemen en hem geen salaris te blijven betalen. Dit betekent dat de werkgever verplicht is de door hem veroorzaakte schade te herstellen ”.
Daarnaast had de werknemer tussen 1 maart en 6 april een klacht ingediend om uitbetaling van zijn gehele salaris te verkrijgen, slechts een deel daarvan. De werkgever had uitgelegd dat hij een lager salaris had betaald "op grond van de rampen- en evenementenbepaling van de arbeidsovereenkomst", een bepaling volgens welke de werkgever de werkdagen kan terugbrengen tot 3 per week in geval van rampen die serieus de zakelijke activiteiten van het bedrijf. De werknemer geeft aan dat dit een ontoelaatbare clausule is en daarom niet kan worden toegepast. Op voorwaarde, toch specificeert de rechtbank, dat de werknemer wordt geïnformeerd. Het was niet het geval. De werkgever wordt daarom veroordeeld tot betaling van het verschil in salaris vermeerderd met 10% en een schadevergoeding van USD 5.
7,314 totaal bekeken
Geen reacties