Ze eisen het einde van het werk in inrichtingen en de levering van mobiele lessen.
"Ga naar huis, er is geen les vandaag (let op: gisterenochtend)". Verzameld rond afvalcontainers die sinds 6 uur op de weg zijn uitgelijnd om de toegang tot het schoolcomplex te blokkeren, sturen ouders, leraren en personeel van het schoolleven de studenten deze dinsdag 8 januari 2O19 naar huis. Bussen mogen alleen passeren om een U-bocht te maken, en de meeste laten studenten naar binnen klimmen voordat ze vertrekken. Lessen worden overdag niet gegeven.
“Er werden ons zes extra kamers beloofd (op de middelbare school en vier op de middelbare school, nota van de redacteur), zodat de lesroosters konden worden verbeterd en de leerlingen beter werden ontvangen. Maar aan het begin van de kerstvakantie is het nog niet af. De levering van deze mobiele lessen is meerdere keren uitgesteld. Hier accepteren we niet meer ', zegt een wiskundeleraar van de universiteit.
Naast de leden van het PEP-collectief (ouders, leerlingen, leerkrachten) en leerkrachten werd ook het schoolleven van de hogeschool gemobiliseerd. Omdat de lesroosters van de leerlingen over zes dagen zijn verdeeld, werkt het schoolleven ook op zaterdag. 'Het college-gedeelte biedt plaats aan 700 studenten, terwijl het gepland is voor 400. Er zijn er twee geprefabriceerd op de binnenplaats, waardoor het oppervlak kleiner wordt. Dit bemoeilijkt onze dagelijkse taak ”hekelt een kinderdagverblijf. Voor haar is de indeling van tijdbanen bijna slechter dan het rotatiesysteem dat vorig jaar werd geïntroduceerd: “Er zijn lessen die twee uur les hebben op vrijdagochtend en niets tot het einde van de dag. Dit bevordert het ziekteverzuim, congestie rond de vestiging en de problemen van drugs en gevechten. ” Zeker omdat de permanence room vooral voor andere doeleinden wordt gebruikt. En om toe te voegen: "we moeten op een gegeven moment stoppen".
Als er zo lang wordt gewacht op de mobiele lessen, is het vooral zo dat de aan het begin van het jaar afgesproken roosters kunnen worden herzien. “We hebben lessen op woensdagmiddag en zaterdagochtend. We hebben overal gaten in ons schema. Soms komen we maar twee uur naar de universiteit. En op andere dagen hebben we lessen van 7 uur tot 16 uur. We zijn moe. 'Leg Joshua, Illan en Ainhoa uit, leerlingen van 30 en 6.
Leraren, ouders en schoolpersoneel weten vooralsnog niet hoe lang hun verplaatsing zal duren. Sommigen willen doorgaan tot vrijdag, de dag van het bezoek van de rector. “We wachten op het werk op het schoolcomplex, maar ook in de andere vestigingen serieus. En niet alleen met drie arbeiders op een bouwplaats. We hebben de indruk dat de middelen niet in verhouding staan tot het probleem ', beweren ze. Zich ervan bewust dat dit niet onder dezelfde competenties valt, de onderwijsinstellingen die onder die van de gemeenschap vallen, kunnen ze niet anders dan vergelijken: "de prefectuur is opgericht in drie maanden en we worstelen al anderhalf jaar om er zes te krijgen kamers. Scholen moeten een prioriteit zijn voor COM en nationaal onderwijs ”.
“We moeten ons niet langer per boot leiden en rekening houden met de belangen van de studenten. Het idee is dat de dingen deze keer in beweging zijn. Mogen hun acties in overeenstemming zijn met wat ze zeggen ”, voegen ze eraan toe. “Iedereen vindt excuses. Maar wie zet de docenten en studenten in de schoenen? ".
(Bron: www.soualigapost.com)
6,786 totaal bekeken
Geen reacties