Van de kleuterschool tot de middelbare school via de nationale onderwijsdienst van de noordelijke eilanden Saint-Barthélemy en Saint-Martin, het nationale eerbetoon aan Samuel Paty heeft de schittering van het blauw, wit en rood van het Franse volkslied van de Republiek nieuw leven ingeblazen!
Terwijl de scholen en onderwijsinstellingen van Saint-Barthélemy en Saint-Martin voor het grootste deel hebben gekozen voor een klassiek eerbetoon aan Samuel Paty door middel van meerdere pedagogische benaderingen binnen de klassen, hebben anderen de voorkeur gegeven aan een herdenking die gestempeld is door collectieve eenheid.
Zo zaaiden de directrice, mevrouw Martine Magnier, van de kleuterschool Siméonne Trott en haar teams zaden van vrede, liefde en eenheid in het midden van de binnenplaats. Wat is er mooier dan de basis te leggen voor een seculiere school met en door de allerjongsten? Ze legden inderdaad kiezelstenen van verschillende kleuren en herstelden het wereldwijd bekende symbool van "Vrede en liefde". Vooraf hadden schildersessies hen in staat gesteld om kunst te combineren met geschiedenis en actief deel te nemen aan de taak van het collectief geheugen. Voor de gelegenheid was het portret van Samuel Paty op een ezel geëxposeerd en stond onder de blik van deze hoogleraar geschiedenis, aardrijkskunde en morele en burgerschapsvorming die een jaar geleden met zijn leven had betaald voor het geven van een cursus over vrijheid van meningsuiting, dat het kunstwerk werd gebouwd. Dit zaadje ter ere van Samuel Paty kan alleen maar ontkiemen en de jonge scheuten zullen snel veranderen in gigantische bomen met wortels van vrijheid, gelijkheid en broederschap, stevig en diep, en ontelbare lommerrijke takken onthullend die secularisme beschermen, allemaal schaduwen die schadelijk zijn voor hun ontwikkeling.
Elders zijn de oudere kinderen doorgegaan met het cultiveren van een kostbare tuin waar tolerantie, broederschap, gelijkheid en vrijheid nooit zijn opgehouden te groeien en dit is wat een ongewone ontmoeting die de schoolgemeenschap zichzelf had gegeven, volledig getuigde van de LEGT Robert Weinum. De binnenplaats, de gangen buiten het establishment verwelkomde actoren die gemobiliseerd waren rond dezelfde zaak, de verdediging van het secularisme, de verdediging van de mensenrechten, de verdediging van de Franse munteenheid, kortom de verdediging van de Franse natie en haar fundamentele principes. De directeur, de heer Olivier Saunier, liet de toekomstige burgers niet na met een toespraak die werd onderbroken door de anafora 'Laten we onthouden! "
Inderdaad, iedereen heeft de plicht om de opmerkelijke feiten van onwaardigheid van de geschiedenis niet te vergeten om zich beter voor te bereiden om ze aan de kaak te stellen, ze te bestrijden, te verwerpen, ze te dwarsbomen. Het is onwetendheid en niet kennis die kinderen tot strijders maakt. Dit is weer de reden waarom sommigen pleiten voor tirannie in plaats van democratie. De middelbare scholieren en verschillende acteurs van de schoolgemeenschap zongen vervolgens niet zonder kracht "La Marseillaise" voordat ze terugkeerden naar klaslokalen en kantoren onder de deuntjes van "C'est ça la France", een lied van Marc Lavoine dat ons eraan herinnert dat we moeten vergeet niet de drie woorden die eindigen op "tee", dat "persvrijheid niet alleen een indruk is", dat "we zijn allemaal broeders volgens de verklaring". Het was de beurt aan de leraren om het over te nemen puur educatief en om de reikwijdte van deze herdenking, gekenmerkt door een demonstratieve inzet, te vergroten.
Onder leiding van vice-rector Michel Sanz en in aanwezigheid van de prefect van Saint-Barthélemy en Saint-Martin, Serge Gouteyron, kreeg de herdenking van de moord op Samuel Paty ten slotte een zeer plechtig karakter in de kantoren van de dienst van de nationale opvoeding van de noordelijke eilanden. De toespraak van de vice-rector liet geen ruimte voor twijfel en de moord op Samuel Paty door een islamistische terrorist aan het einde van zijn college heeft heel Frankrijk enorm van streek gemaakt en de fundamenten van onze republiek en de waarden op de proef gesteld. van onze samenleving en onze school, maar het heeft ze ook versterkt. Hij onderstreepte de essentiële plaats van kennis: alle disciplines die op school worden onderwezen, dragen bij tot het openstellen voor kennis, tot het ontdekken van de wereld in al zijn aspecten: sociaal, cultureel, wetenschappelijk, literair ... De waarden en humanistische cultuur die kunnen worden leringen overbrengen zoals literatuur, filosofie, Latijn, Grieks, geschiedenis, aardrijkskunde, EMC, vreemde talen, sport, volledig deelnemen aan de kennis van anderen en daarom in hun erkenning als gelijk in rechten en waardigheid.
De prefect, die door de vice-rector was uitgenodigd om het woord te voeren, bevestigde de eerder uitgesproken woorden en kwalificeerde Samuel Paty als een zwarte huzaar van de Republiek. Een gedenkplaat aangebracht in de gebouwen van de nationale onderwijsdienst van Saint-Barthélemy en Saint-Martin, symbool van een collectieve inzet voor de burgeropleiding van het publiek dat aan het nationale onderwijs is toevertrouwd, werd vervolgens onthuld door de vicerector en de prefect. De minuut stilte ter nagedachtenis aan Samuel Paty die moest worden gerespecteerd na het lezen van de tekst die op de genoemde plaquette was gegraveerd, was zwaar van betekenis en emotie en werd afgesloten met "La Marseillaise", uitgeroepen tot een nationaal lied op 14 juli 1795. oproep aan burgers om de wapens op te nemen werd goed gehoord op deze herdenkingsdag, een oproep om kennis te vergaren, een echt wapen tegen alle tirannie! (Met dank aan Evelyne Fleming, projectmanager van de vice-rector van Saint-Barthélemy en Saint-Martin en seculiere referent op de noordelijke eilanden).
7,119 totaal bekeken
Geen reacties