In Frankrijk, de Verenigde Staten of Afrika worden voedselproducenten regelmatig aangeklaagd door: populaties lokaal omdat ze water uit de kelders halen om het te bottelen en op de markt te brengen; ze worden ervan beschuldigd land te hebben gekocht waarop bronnen zijn gevonden om ze te exploiteren. De bevolking beschuldigt hen van het zich toe-eigenen van de hulpbron om het te verkopen (en dus winst te maken) en van het opdrogen van de grondwaterstanden ten koste van de gewassen.
In Frankrijk wordt de eigendom van de kelder bepaald door het burgerlijk wetboek dat ook van toepassing is op het grondgebied van de gemeenschap van Saint-Martin. Artikel 552 bepaalt dat de eigenaar van een perceel eigenaar is van de grond aan de oppervlakte, maar ook van de ondergrond tot aan het middelpunt van de aarde. Dat wil zeggen dat als er een bron op de grond is, de eigenaar vrij is om deze te exploiteren zoals hij wil. Op voorwaarde dat de wateren die uit deze bron stromen geen waterloop vormen.
Als het water dat uit de bron komt een stroom vormt, wordt het geacht het karakter van openbaar stromend water te hebben. De bron en het water behoren niet toe aan de eigenaar van de grond maar aan de gemeenschap in de algemene zin van het woord en de eigenaar van de grond heeft niet het recht om het water om te leiden.
Daarom is het de vraag om de gewone bronnen te identificeren en de bronnen die voldoende stroming hebben om een echte stroom te vormen. In 2019 kwamen agenten van het biodiversiteitsagentschap naar Saint-Martin om een inventaris op te maken van de ravijnen. Ze hadden op de grond een tiental rivieren aan de Franse kant geïdentificeerd, die in kaart moesten worden gebracht en voor het eerst officieel op de lijst stonden.
Daarnaast is er de kwestie van de putten. Een van de bekendste – in ieder geval de meest gebruikte – is die bij de fontein op de parkeerplaats tegenover het stadion in Marigot rue de Hollande. Elke dag komen bewoners om tanks te vullen. Bedrijven komen ook hun tankwagens vullen om water aan particulieren te verkopen. Dit opgevangen water – dat niet onderworpen is aan gezondheidsanalyses en dus niet gedronken kan worden – komt uit een put op communautair terrein.
In Saint-Martin is de exploitatie van water uit de kelder een probleem. De RSM-lijst heeft het ook in zijn programma geïntegreerd. “Stop de vernietiging van putten en herstel ze om te kunnen profiteren van voldoende watertoevoer; het eigendom van het water in de kelder met de Staat afspreken” zijn twee maatregelen die de RSM wil doorvoeren.
6,408 totaal bekeken
Geen reacties