Veteraan NASA-astronaut Nicole Stott voltooide twee ruimtevluchten in 2009 en 2011 en bracht 104 dagen door in het International Space Station (ISS) en de Space Shuttle, met als hoogtepunten haar ruimtewandeling (10e vrouw die dit deed). De visie van onze planeet van bovenaf veranderde zijn leven.
Na haar terugkeer op aarde richtte Nicole samen met collega-astronaut Cristina Korp "Space for Art" op, een stichting die gigantische ruimtekunstwerken over de hele wereld maakt en kinderen in ziekenhuizen, gezondheidscentra, vluchtelingen en weeshuizen betrekt, waarbij kunst een grote genezende kracht heeft.
Nicole Stott kwam daarom van 28 tot 30 november op uitnodiging van Samanna, om met jongeren en volwassenen te spreken over haar ervaringen bij NASA en haar stichting. Als een ‘ster’, maar heel bescheiden, beantwoordde ze een groot aantal vragen over haar start in de space shuttle om het ISS te bereiken, haar verblijf en de indrukwekkende terugkeer in de atmosfeer voor de terugkeer naar de aarde. Ze leidde ook een interactieve kunstworkshop voor kinderen en volwassenen, met als thema de kosmos op een doek, zoals ze in het ISS kon doen met een aquarel van de aarde gezien vanuit de patrijspoort, in een staat van gewichtloosheid waar alles zweeft ...
Gevraagd naar haar eerste ervaring met de lancering van een space shuttle, antwoordde ze: “We zijn ongerust, maar niet doodsbang. Niets bereidt je voor op het evenement. Wij zijn benieuwd hoe het voelt als een raket met 3000 ton stuwkracht onder je voeten je de lucht in stuwt. Je zit met al deze kracht op het lanceerplatform en acht minuten later ben je in een baan om de aarde.
Bij het trainen wordt alles zoveel mogelijk nagebootst. Maar om in die omgeving te zweven en vliegen, ben je er niet op voorbereid."
En voor de terugkeer naar de aarde?
“Tussen het moment dat de motoren worden gestart om de baan te verlaten en het moment dat we opnieuw de atmosfeer van de aarde binnengaan, verstrijkt er een uur. Aan boord van de Space Shuttle was het zo comfortabel, zo gracieus en hier en daar een beetje hobbelig. Ja, je ziet al het plasma door het raam branden en dan land je op de landingsbaan.
De laatste avond werd doorgebracht met genieten van een hemels diner onder de sterren in restaurant La Plaj met Nicole's familie en gasten. Dankzij twee telescopen, geleend door Belmond Cap Juluca, kon iedereen Saturnus en zijn ringen en Jupiter en zijn vier belangrijkste manen zien.
Vanuit haar ervaring is Nicole ervan overtuigd dat internationale samenwerking in de ruimte en de zeeën als model moet dienen voor de hele mensheid hier op aarde.
Helaas is er nog een weg te gaan...
Geen reacties